در رابطه با اعاده دادرسی می توان گفت که معنی لغوی آن، بازگشت مجدد به فرایند دادرسی است. در علم حقوق گاهی اتفاق می افتد که به دلایلی، موضوع مربوط مختومه شود و این بدان معناست که رسیدگی مجدد به موضوع مربوطه ممکن نیست زیرا از نظر حقوقی، این موضوع بررسی و برای آن رای صادر شده است. اما امکان دار طبق شرایطی قانون گذار اجازه بررسی مجدد موضوع را بدهد؛ که به این بررسی مجدد موضوعات، اعاده دادرسی می گویند.
در صورت به وجود آمدن برخی شرایط، امکان اعاده دادرسی در دیوان عدالت اداری، وجود دارد که برخی از شرایط، عبارتند از:
در صورتی که در حکمی که صادر شده است تضاد وجود داشته باشد. برای مثال، اسناد به کار رفته و نتیجه ای که در آخر گرفته شده خلاف یکدیگر باشند. در صورتی که بین اسناد و نتیجه مغایرت وجود داشته باشد امکان دادرسی مجدد وجود دارد.
در مورد دیگر می توان به این اشاره کرد که در بعضی موارد، دو پرونده مختلف ولی با یک موضوع یکسان وجود دارد؛ مثلا برای یک ساختمان و اثاثیه داخل واحد های ساختمان. به همین علت، جهت بررسی بیشتر، امکان اعاده دادرسی در دیوان عدالت اداری وجود دارد.
اسناد و مدارکی که در دادگاه استفاده می شود بسیار مهم است، اگر فردی از اسناد و مدارک جعلی استفاده کند و در نتیجه رای دادگاه را به نفع خود تغییر دهد و دادگاه متوجه این موضوع شود، از طریق اعاده دادرسی می توان نسبت به حل این موضوع، اقدام کرد.
اگر به صورت ناگهانی پس از این که حکم صادر شد، اسناد و مدارک دیگری پیدا شود که نشان دهد حقیقت، موضوع متفاوتی است؛ امکان اعاده دادرسی در دیوان عدالت اداری وجود دارد. البته لازم به ذکر است که باید مدارکی برای اثبات حقیقت وجود داشته باشد.
مهلت اعاده دادرسی
مهلت اعترض به رای، در حالتی که شاکی مقیم ایران باشد 20 روز و چنان چه مقیم خارج از کشور باشد به مدت 2 ماه است. امکان دارد که اعاده دادرسی برای افراد مقیم خارج از کشور نیز 20 روز باشد، این بستگی به جهات مختلف اعاده دادرسی دارد.
فرجام خواهی
فرجام خواهی به زبان ساده یعنی شکایت از آراء صادر شده از دادگاه به دیوان عالی کشور؛ اما این موضوع با تجدید نظر و واخواهی متفاوت است. زیرا رسیدگی دوباره ماهیت دعوا وظیفه دیوان عالی کشور نیست. این فرجام خواهی یعنی انطباق رای صادر شده از دادگاه با موازین شرع و قانون، بررسی شود.
آرای قابل فرجام خواهی
به استناد ماده 367 قانون آیین دادرسی مدنی: ” آرای دادگاه های بدوی که به علت عدم درخواست تجدید نظر قطعیت یافته قابل فرجام خواهی نیست.”
الف) احکام
- احکامی که خواسته آن بیش از مبلغ بیست میلیون ریال باشد.
- احکام راجب اصل نکاح و فسخ آن، طلاق، نسب، حجر، وقف، ثلث، حبس و تولیت
ب) قرار های زیر مشروط به این که اصل حکم راجع به آن ها قابل رسیدگی فرجامی باشد.
- قرار ابطال یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شده باشد.
- قرار سقوط دعوا یا عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا
مهلت فرجام خواهی از احکام غیابی بین بیست روز تا دو ماه پس از اتمام مهلت واخواهی است.
چه کسی می تواند فرجام خواهی کند؟
طرفین دعوا و وکلایشان
دادستان کل کشور
رسیدگی به فرجام خواهی در دیوان عالی کشور
رسیدگی به درخواست فرجام خواهی در دیوان عالی کشور بدون دعوت از طرفین دعوا صورت می گیرد. مگر اینکه حضور فرد ضروری باشد.
دیوان عالی کشور بعد از بررسی رای در صورت انطباق با موازین شرعی و قانونی، آن را تایید و اگر انطباق نداشته باشد آن را نقض می کند. در صورت تایید رای پرونده برای اجرا به دادگاه صادر کننده رای بدوی ارجاع می شود.
بهتر است برای دادخواست فرجام خواهی به یک وکیل متخصص و تضمینی مراجعه کنید تا امور به صورت تخصصی بررسی شوند.
برای اعاده دادرسی در دیوان عدالت اداری و یا دادخواست فرجام خواهی، باید به یکی از موسسات وکلا مراجعه کنید تا به کمک مشاورین و وکلای متخصصی که دارند به بررسی جزئیات پرونده بپردازند و به شما در گرفتن حق و حقوقتان کمک کنند.
در هر شهری که هستید می توانید با وکلای متخصص و تضمینی صلح طلب در ارتباط باشید و به صورت تخصصی دادخواست های خود را مورد بررسی قرار دهید.
